Het eerste tiental trof in de eerste ronde meteen de sterkste tegenstander: De Waarddammers uit de Alblasserwaard en Dordrecht. Dit team is vorig jaar gedegradeerd uit de Ereklasse en is nu veruit het sterkste team in de Hoofdklasse B. Ook omdat wij in deze eerste ronde nog een aantal sterke spelers misten, was de opdracht om de schade zoveel mogelijk te beperken.
Na de loting bleek dat aan alle borden de rating in ons nadeel was, vaak oplopend tot een verschil van bijna 200 ratingpunten. In de opening kwam Krijn Toet al snel een schijf achter door een onnauwkeurigheid in de opening, waarin Krijn meteen ten aanval trok. Aan de andere borden werd vooral strategisch gelaveerd. Uiteraard was de partij van Herman Vroom een uitzondering, maar dat kwam deze keer ook door zijn tegenstander Shammie Kasnadi, die wel vaker vuurwerk op het bord brengt. Herman liet zich echter niet van de wijs brengen en bracht de partij nauwgezet naar remise. Met het verlies van Krijn kwam de stand op 3-1 achter.
De volgende partij was ook een nederlaag. Nico Leemberg leek met een ordinaire flankaanval van het bord gezet te worden. Maar zoals wijlen Tjalling Goedemoed ooit stelde: iedere partij is remise, als je maar op het juiste moment offert. Ook in deze partij was dat het geval, maar beide spelers zagen het niet:5-1.
Arwien Bhagwandas en Hans den Engelsman troffen beide zeer sterke spelers, maar kwamen in het geheel niet in de problemen. Arwien moest nog wel even goed opletten na een offer van zijn tegenstander maar maakte daarbij geen fout. Marlon Mangroe had tegen Wim Verschoor het gemakkelijkste spel, maar ook hier werd het evenwicht nooit verbroken. Dat gold ook voor Frans van Eenennaam al moest hij na een lokzet van Job Arts wel zijn positievoordeel inleveren. Het acceptabele verschil van vier bordpunten werd met deze remises gehandhaafd.
Gerard de Groot vocht met Arie van de Weteringh een spannend gevecht om het centrum uit. Gerard moest daarbij heel wat tactische dreigingen inzetten om niet onder de voet te worden gelopen. Dat ging allemaal precies goed zodat de vrede uiteindelijk getekend werd.
In de twee resterende wedstrijden maakte Nizaam Muradin in het late middenspel een fout en verloor daardoor enigszins onterecht zijn goed gespeelde partij. Frans Teijn had last van een overvolle linkervleugel en toen hij een uitweg zocht via het kerkhofveld verloor hij een schijf. Frans vocht echter door en bereikte toch nog een mooie remise.
De eindstand van 13-7 werd alleszins acceptabel gevonden. Er is goed gestreden voor ieder punt en het resultaat biedt perspectief voor de komende wedstrijden.